Er zijn verschillende manieren van behandeling voor non-hodgkinlymfoom (NHL). Welke behandeling het meest geschikt is, hangt af van verschillende elementen en wordt geval per geval gekozen.
Diverse therapeutische opties
Er zijn tal van opties voor het behandelen van lymfoom. De behandeling hangt af van het soort lymfoom en omvat over het algemeen een of meer van de volgende mogelijkheden.
Chemotherapie is een soort behandeling waarbij geneesmiddelen worden gebruikt die de kankercellen vernietigen of voorkomen dat ze zich vermenigvuldigen. Hooggradige of agressieve NHL's worden over het algemeen behandeld met een combinatie van chemotherapeutische geneesmiddelen. Chemotherapie wordt ook gebruikt voor de behandeling van laaggradig of indolent NHL wanneer de arts besluit dat een actieve behandeling nodig is. Chemotherapie heeft een grotere kans om hooggradig NHL te genezen dan laaggradig NHL, maar kan het optreden van symptomen gedurende maanden of zelfs jaren voorkomen. Soms worden in combinatie met chemotherapie ook “biologische therapieën” (kleine eiwitten) gebruikt. Dit soort therapie gebruikt het eigen immuunsysteem van het lichaam om lymfomen te behandelen. Er bestaan verschillende soorten biologische therapieën.
Eén behandelingsbenadering is gebaseerd op de ontdekking van membraanreceptoren (groeifactorreceptoren) die in de cel uitsteken. Een groeifactorreceptor ontvangt een groeisignaal van buiten de cel en brengt dit signaal als een soort boodschapper binnen in de cel. Het groeisignaal activeert vervolgens bepaalde eiwitten die zich op de onderkant van de receptor bevinden, zogenoemde tyrosinekinasen. Kankercellen produceren meer groeifactorreceptoren op hun celmembraan dan gezonde cellen, waardoor de celdeling en groei van de tumor sterker worden gestimuleerd. Het tyrosinekinase in kankercellen is voortdurend actief. Daar doen groeiremmers, of tyrosinekinaseremmers, hun werk. Het zijn minuscule moleculen van buiten de cel die door de celwand heen kunnen doordringen tot in de cel. Ze koloniseren de receptor aan de binnenkant van de cel en blokkeren zo het signaal dat de celdeling opwekt, wat de celgroei aanzienlijk afremt.
Bij deze vorm van biologische therapie worden “monoklonale antilichamen” ingezet. Die kunnen bijvoorbeeld bepaalde B-cellen lokaliseren en zich daaraan vasthechten om andere cellen van het immuunsysteem te helpen de B-cellen te elimineren. Antilichamen worden vaak gebruikt in combinatie met chemotherapie.
Radiotherapie maakt gebruik van hoogenergetische stralen die geconcentreerd worden op dat deel van het lichaam waar het lymfoom zich bevindt. De radiotherapie vernietigt de kankercellen of voorkomt hun vermenigvuldiging. Ze wordt meestal alleen gebruikt als het lymfoom een of twee lymfeklieren heeft aangetast.
Na chemotherapie met een hoge dosis wordt soms een stamceltransplantatie of beenmergtransplantatie uitgevoerd. Deze behandeling is nodig omdat hooggedoseerde chemotherapie niet alleen de abnormale cellen vernietigt, maar ook de gezonde cellen die beschermen tegen infecties. Deze stamcellen rijpen uit tot nieuwe, gezonde bloedcellen.
“Waakzaam wachten” is vaak de eerste benadering voor laaggradig of indolent NHL waarbij geen enkel symptoom aanwezig is. Patiënten worden tijdens deze periode nauwlettend gevolgd en er wordt alleen een behandeling gestart wanneer symptomen optreden.
Voor veel mensen met lymfekliekanker biedt een donatie van beenmerg of bloedstamcellen een kans op genezing.
3 subtypes van NHL en behandeling van deze NHL
Behandeling van folliculair lymfoom (FL) De behandeling van folliculair lymfoom (FL) hangt af van het stadium van de ziekte en van de algemene lichamelijke toestand van de patiënt. Met de ontwikkeling van nieuwe benaderingen bij de behandeling van kanker zijn er vandaag verschillende behandelingen beschikbaar. Radiotherapie wordt aanbevolen in een vroegtijdig stadium.
De voorkeursbehandeling combineert chemotherapie met een behandeling met antilichamen. Dit wordt chemo-immunotherapie genoemd.
De therapeutische keuze wordt individueel gekozen en hangt af van verschillende factoren. Uw arts zal de therapie en de duur ervan met u bespreken.
Behandeling van chronische lymfatische leukemie (CLL)
Vroeger werd chronische lymfatische leukemie (CLL) vaak alleen behandeld met chemotherapie. Dankzij de vooruitgang en het wetenschappelijk onderzoek zijn vandaag ook andere behandelingen mogelijk. Een vaak gebruikte behandeling bestaat uit een antilichaambehandeling en chemotherapie (chemo-immunotherapie) of doelgericht behandelingen.
De therapeutische keuze wordt individueel gekozen en hangt af van verschillende factoren. Uw arts zal de therapie en de duur ervan met u bespreken.
Behandeling van DLBCL
Bij diffuus grootcellig B-cellymfoom is het hoofddoel van de behandeling het genezen van de ziekte, en niet enkel het vertragen van haar evolutie. Immunochemotherapie is de meest voorkomende behandelingsvorm bij DLBCL.
In zeldzame gevallen kunnen andere behandelingen veelbelovender zijn dan immunochemotherapie zoals stamcel- of beenmergtransplantatie.
Bij terugval kan een vorm van celtherapie voorgesteld worden.
De geschikte behandeling en het dosisschema van de geneesmiddelen zijn afhankelijk van het stadium van de ziekte, de leeftijd van de patiënt, zijn algemene gezondheidstoestand en bepaalde bloedwaarden.
